Ubieranie i rozbieranie

CEL: stymulacja dziecka do wykonania rotacji tułowia, obrotów i zapewnienie poczucia komfortu, bezpieczeństwa i poprawnej dystrybucji napięcia mięśniowego.

1. Dziecko leży na plecach.

2. Jeśli ubierasz dziecko, przygotuj wcześniej rękaw, nogawkę czy skarpetkę, rolując ją tak, by bezpośrednio umieścić ją na ciele dziecka.

3. Odzież dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym powinna mieć szeroki otwór na głowę, szerokie rękawki i nogawki. Rajstopy i skarpetki powinny być luźne, aby ubieranie było swobodne oraz aby nie wywoływać dyskomfortu u dziecka, np. w obrębie stóp – reakcji odruchowej podeszwowej.

4. Umieść rękę pomiędzy kończynami dolnymi dziecka. Kciuk powinien znajdować się pod udem niemowlęcia, a mały palec nad udem kończyny dolnej po drugiej stronie.

SPOSÓB WYKONANIA

· Kciuk zgina nóżkę, a mały palec prostuje nóżkę po stronie przeciwnej. Druga ręka mamy/taty jest z tyłu dziecka w okolicach biodra i kręgosłupa, aby ułatwić dziecku obrót na bok.

· Kiedy mama lub tata zakłada rękaw dziecku warto zadbać o to, by staw łokciowy znajdował się blisko tułowia dziecka, dzięki czemu staw ramienny znajduje się w pozycji pośredniej.

· Zakładając rękaw, poleca się trzymać kończynę górną po stronie grzbietowej, gdzie przewa- żają mięśnie odpowiadające za wyprost stawu nadgarstkowego. Celem jest niedopuszczenie do wywołania reakcji odruchowej chwytnej u dzieci.

OCZEKIWANY EFEKT

Unikanie reakcji związanych z wygórowanym napięciem mięśniowym. Dbanie o poprawne rozwijanie się i ułożenie stawów.

ZALECENIA DODATKOWE

U dzieci z połowiczym porażeniem zacznij w czasie ubierania od strony porażonej. Natomiast rozbierając, zacznij od strony nieobjętej porażeniem lub mniej porażonej.

U niemowląt w czasie ubierania i rozbierania strona oparta o podłoże cechuje się większą komponentą wyprostu, a strona górnoleżąca ma więcej zgięcia.